Сказка про зайчика

Данная сказка на Белорусском языке написана по просьбе знакомого для дочки.
А насколько удачно, решать вам  :)
Наступiу жнiвень, апошнi месяц лета. Усе звяраты пачалi рыхтавацца да новага навучальнага году.
У гэтым да лесе жыу адзiн маленькi зайчык, якi вельмi хацеу вучыцца.

I вось наступiла першае верасня, усе пайшлi па лясной дарозе, з ранцамi у школу, i Вавёрачка Вера, i мядзведзяня Топа, i ,ваучаня Вова, i лiса Яначка.
Адзiн толькi сумны зайчык Зяма застауся дома, бо ён быу шчэ маленькi, i у школу ён павiнен быу icцi толькi на наступны год.
Ён яшчэ загадзя вырашыу папрасiць у бацькоу новенькi ранец.
Яны канешне ж яму набылi усё неабходнае.
Бурундук Дзiма з iнтэрнэт крамы •Вострау Ведау•на сваiм хуткiм аутамабiльчыку даставiу усе тавары набытыя бацькамi.
Але зайчыку усёроуна было сумна, бо яго сябры ужо былi вучнямi а ён не хаця зайчык адчувау, што таксама хоча вучыцца.
I вось аднойчы выйшау ён на вулiцу, паглядзеу на пустое футбольнае поле, дзе усё лета з сябрамi ганяу мячык i заплакау...
Гамануха сарока Марына пачала супакойваць небараку i параiла пайсцi i папрасiцца у школу..
Зайчык падумау, сабрау сшыткi, алоукi у свой прыгожы ранец i адправiуся у лясную школу.
Прыйшоу, прывiтауся, стау у дзвярах i засаромеуся.
Але Бусел настаунiк Бацян Васiльевiч зразумеу, намеры зайчыка i ветлiва запрасiу яго сесцi.
Зайчык сеу побач са сваiм суседам вожыкам Васiлём i пачау слухаць настаунiка.
Потым на уроку фiзкультуры усе дзецi гулялi у футбол, а зайчык як заусёды стаяу на варотах i не прапусцiу анiводнага мяча.
А сарока Марына прыляцела, села на вароты i пахвалiла зайчыка за добрую гульню.
Вось так зайчык i стау вучнем лясной школы.
Асноуная думка маёй казкi, што не трэба баяцца цяжкасцей i перашкод а iсцi прама да сваёй мэты (Як зайчык у школу) i тады усё у вас атрымаецца, i будзе iншая добрая другая гiсторыя 🙂