Við gengu fram

Текст песни:

*Á kvöldlega hnipanda hljóði*

```
Úrmikla aldanna sængur bregir af dökkum,
Sverðahljóð náttúru skelfur í nýjum tíma.
Ymir vökist úr óvanfarið himin —
Jötunn myrkursins sem aldrei fer aftur í heiminn.

```

*Lág og mjög djúpur karlkveðja*

```
Loftið stent öllum yfir vinnslufeldi,
Blóðvarpðar jörð þar sem við einu sinni stoðum á.
Minni haldar röddir brotara,
Kallaklaukur lífr um steinihnutu.

```

*Hljóðhnekkisvirkni*

```
Við gengu fram eins og skipta fyrir langa sólarleyfi,
Sálir voru hermdar, hjarta blöskra.
En eldur stríðs mun ekki finna slökkvun —
Örvitin okkar er eilífðin, nokkuð nótt heldur frá heljunum.

```

*Bregðandi striðarsnarir*

```
Vindbragð sagðu nafn vígstjarna,
Hljómar þeirra sem heimur glöð af sínum lengda árstíðum.
Myrktur svellur í lofti, auður fjarar efli verndarmanns,
Ymir koma upp aftur, engi veitti staðfestingu fyrir honum.

```

*Drumslag við brugðin við straxan stríð*

```
Ljós varð skuggmyrt, engu ætti annað en hammastofa,
Heimur hlygr inn í kaos, hræðsluaðill snertir alltaf.
Ymir leiddi fyrirangrunninga, mikill vápnafylgi,
Hver sækir ákvörðun á honum?

```

*Rokkinn hljóður hornborgs*

```
Mínningarnar stríðshátti lifa uppi í töflu,
Nöfn voru lagð í hálfvelduslínu, stolt, félagslegt, valdvant.
Ymir, fornæmi Jötunn, aldrei draugð,
Verðum minnst af þér alltaf.

```