*Úr hvílunni hringast hljóðin*,
*hvar dökkur er og sólin brýnd.*
*Hátt brennir eldur þungleitra*,
*nýverandi skapa lög yfir jörðina.*
**Raddir:**
Ymir… Hann sem var gerður til að bera heiminn fram.
Öndin aldrei deyr, sjónarljós hrundur um náttmørkur.
Líf byrjaði þar sem stríð fæddu land,
himmlar opnuðust og blóð þitt rann...
*Skeggið endalaus sína fornit sagna*,
*mjófari stjörnurnar breyta á ægisögnum*.
*Kald er önd gigantafornanna*,
*en lífið sviprar enn í klettana.*
**Raddir:**
Ymir… Hjarta þitt er borin úr veröldum allar.
Myndin þín lokist undir tíma skeggju.
Fornnýti guð mellan lifandi fólki,
brotin flæða höfuðsins þíns lifa.
*Bragðist orrusta alda ok sögu*,
*drekkuð ótilfinnst minningarnar.*
Strangir langsóknir leysa kaos,
okkar viti veit upphaf alla...
**Ályktanir:**
Ymir… Þú ert til viðkvæmt at bera veröldina.
Fólk vildi þér ekki nefnast.
En andinn þinn dreifst yfir myrkri,
búinn af Ymi, glömskuður goður tímans.